De geschiedenis
SOPHIE BOOY BARONES VAN RANDWIJCK
Sophie Booy barones van Randwijck, geboren in 1923 in Rijswijk, groeide op in het Zeeuwse Middelburg. Na de oorlog werkte zij als particulier secretaris van Koningin Wilhelmina. De koningin vroeg haar voor die functie omdat Sophie bij de padvinderij zat. Omdat het werken voor het koningshuis nu eenmaal loyaliteit en zwijgzaamheid vergt is er eigenlijk maar weinig over haar leven bekend. Wat we wel weten is dat ze trouwde met Thijs Booy. Die ontmoette ze op Het Loo waar hij Prinses Wilhelmina hielp met het schrijven van haar boek ‘Eenzaam maar niet alleen’.
Wat we ook weten is dat haar kinderwens helaas nooit in vervulling mocht gaan. Het echtpaar kreeg geen kinderen. Toen Juliana koningin werd kwam het echtpaar ook nog zonder baan te zitten. Wel mochten ze in het Loo blijven wonen. Toen Sophie in 2009 overleed liet ze haar nalatenschap na aan de Stichting Ard Donandi.
Houten kar
In het nalatenschap van Sophie zat een houten kampeerwagen op Westenschouwen die, in opdracht van haar ouders (baron en barones Van Randwijck), begin jaren vijftig werd gebouwd door firma Padmos uit Dreischor. De trotse baron en barones laten de kampeerwagen aan de rand van de duinen in Westenschouwen neerzetten, precies op de plek waar deze nu nog steeds staat. Daar genieten zij samen van de prachtige omgeving.
Het is Koningin Juliana zelf (die goed bevriend was met Sophie) die na de watersnoodramp contact opneemt met Sophie en vraagt: “Heb jij die houten kar nog? En zo ja, mag mijn dochter Trix dan bij jou komen logeren? Dan kan zij met eigen ogen zien hoe de Zeeuwen hebben geleden onder de Watersnood.”. Dat mag!
PRINSES BEATRIX
En zo gebeurde het dat prinses Beatrix in 1953 (per boot) en 1954 (op de fiets) een bezoek bracht aan de getroffen dorpen en twee keer logeerde in de kampeerwagen. Dit deed zij, op verzoek van Juliana, onder de schuilnaam Dientje Rozekamp.
Prinses Beatrix vaart langs de Zeeuwse dorpen om met haar eigen ogen de gevolgen van de watersnoodramp te zien.
STICHTING SOPHIE
Na het overlijden van de barones wordt stichting Sophie in het leven geroepen. De kampeerwagen staat dan al een paar jaar leeg. De eerste uitdaging van de stichting is dan ook de kampeerwagen te renoveren. Met de hulp van vereniging De Proeftuin (de hoofdsponsor) en de vrijwilligers van de stichting lukt het de kampeerwagen te restaureren en is er een luxe mantelzorgunit geplaatst. Hiermee is de stichting weer eens stapje dichter bij het behalen van haar doelstelling, namelijk: de kampeerwagen beschikbaar te stellen aan mensen die door ziekte of omstandigheden behoefte hebben aan een kleinschalig verblijf voor herstel en recreatie.
